Folia Stretch – bezpieczeństwo i wytrzymałość to podstawa

Nieprawidłowo owinięte palety mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa oraz mogą mieć kosztowne konsekwencje. Badania pokazują, że co najmniej 4% wszystkich przewożonych towarów jest uszkodzonych w transporcie. Folia i maszyna pracując razem, osiągają maksymalną ekonomiczność i stabilność ładunku/ Siła powstrzymywania .

Nasza folia stretch Nano składa się z 55 mikrowarstw, ułożonych razem i usieciowanych, a nie liniowych; poprawia to właściwości mechaniczne, radykalnie poprawiając wydajność folii.

Szybkobieżne owijarki mogą pracować z prędkością dwukrotnie większą niż konwencjonalna prędkość folii dzięki nano-wytrzymałości i odporności na pękanie i rozdzieranie. Prawidłowo założony nie rozciąga się podczas transportu, zmniejszając ryzyko uszkodzenia. Folia Infinity Nano Stretch zapewnia bezpieczeństwo ładunku.

Która folia stretch jest odpowiednia dla mojej firmy?

Aby zrozumieć, co czyni dziś idealną owijkę do palet lub folię stretch, warto dowiedzieć się trochę o ewolucji tego materiału, który stał się powszechny w każdym magazynie na całym świecie. Wynaleziona ponad 100 lat temu i wykonana z PVC, w latach 50. cieszyła się ogromnym światowym popytem. W latach 70. produkowano chustę z 50% rozciągliwością, co było jak na owe czasy godnym uwagi osiągnięciem naukowym. Jednak sukces nauki stojącej za produktem został szybko przyćmiony. To nie zadziałało. Nie była wystarczająco wytrzymała, wytrzymała ani odporna na rozdarcie, aby sprostać rygorom transportu towarów – wszystkie te cechy, które przyjmujemy za pewnik we współczesnej, nowoczesnej folii stretch. Maszyny pakujące są niezwykle przydatne przy pakowaniu.

Trzeba było znaleźć nowe rozwiązanie. Występował w postaci polietylenu o niskiej gęstości. Tak, była bardziej wytrzymała, ale tym razem wadą była „rozciągliwość” – mogła osiągnąć jedynie skromne 30% rozciągliwość. Później nastąpiła kolejna modyfikacja i narodziła się folia LLDPE (liniowy polietylen o niskiej gęstości), która trafiła na rynek amerykański w 1976 roku.

Wkładanie stretchu w folię stretch

Pod koniec lat osiemdziesiątych i na początku lat dziewięćdziesiątych folia stretch stała się podstawowym elementem opakowania ochronnego do niezawodnego i trwałego transportu towarów. Folia stretch umożliwiła transport większych palet, a co za tym idzie bardziej ekonomiczne dostawy. Rozpoczął się więc wyścig, aby opracować owijkę, która mogłaby się jeszcze bardziej rozciągnąć, aby zapewnić jeszcze większe oszczędności, ale z taką samą niezawodną wydajnością.

Folia stretch w tym czasie była wykonana z pojedynczej warstwy folii lub warstwy „mono”. Stało się to więc punktem wyjścia w kolejnej fazie ewolucji – eksperymentowaniu z dodatkowymi warstwami folii.

W miarę dodawania kolejnych warstw każda warstwa miała swój własny „podpis” pod względem pełnionej roli. Na przykład jedna warstwa została opracowana w celu uzyskania większej rozciągliwości, druga dla stabilności, a druga dla przylegania – połączone te warstwy były pierwszym przykładem stosowanej dzisiaj folii stretch. Podwoił rozciągliwość osiągniętą przez wersję z lat 70. o 100% i był to początek dalszych eksperymentów, w których dodawano jeszcze więcej warstw, tak jak w przepisie, z każdą warstwą pełniącą swoją własną funkcję.